پاسخ

.

.

.

گزینه 4 صحیح است. 

1. کدگذاری باز (Open Coding)

• کار اصلی: دقیقاً "جزء به جزء کردن" داده‌ها و "مقوله‌بندی اولیه" است.

• فرآیند: در این مرحله، محقق داده‌های خام (مانند مصاحبه‌ها) را به طور خط به خط یا کلمه به کلمه می‌خواند و:

• اجزای داده را می‌شکند: پدیده‌ها، رویدادها، اقدامات و تعاملات موجود در داده را شناسایی می‌کند.

• برچسب (کد) می‌زند: برای هر جزء معنادار، یک کد یا برچسب اولیه و توصیفی ایجاد می‌کند (مانند "ترس از قضاوت"، "جستجوی اطلاعات").

• مقوله‌بندی اولیه می‌کند: کدهای مشابه را در کنار هم قرار داده و به مقوله‌های اولیه (Categories) دست می‌یابد.

2. کدگذاری محوری (Axial Coding)

• کار اصلی: سازماندهی و ارتباط دادن مقوله‌های به دست آمده از مرحله کدگذاری باز.

• فرآیند: در این مرحله، محقق حول یک مقوله محوری، ارتباط بین مقوله‌ها را مشخص می‌کند (شرایط علی، راهبردها، بسترها و پیامدها).

3. کدگذاری انتخابی (Selective Coding)

• کار اصلی: یکپارچه‌سازی و اصلاح نهایی مقوله‌ها برای تدوین نظریه.

• فرآیند: در این مرحله، یک مقوله هسته‌ای انتخاب شده و تمام مقوله‌های دیگر حول آن ساماندهی و یک داستان منسجم شکل می‌گیرد.