پاسخ

.

.

.

گزینه 1 پاسخ تست می باشد. 

تغییرات کلیدی در DSM-5 برای ADHD عبارتند از:

تغییر در گروه سنی برای ظهور علائم: در DSM-IV، علائم می‌بایست قبل از 7 سالگی ظاهر می‌شدند. در DSM-5 این معیار به قبل از 12 سالگی تغییر یافت. این تغییر به دلیل شواهد بالینی مبنی بر این بود که نقص در برخی افراد (به ویژه افراد با تیپ عمدتاً بی‌توجه) ممکن است تا زمانی که خواسته‌های محیطی (مانند دوران راهنمایی یا دبیرستان) افزایش یابد، به طور کامل آشکار نشود.

تغییر در معیارهای بزرگسالان: برای نوجوانان 17 ساله و بزرگسالان، آستانه تشخیصی کاهش یافت. اکنون تنها وجود 5 علامت (به جای 6 علامت) از دسته بی‌توجهی یا بیش‌فعالی-تکانشگری برای تشخیص کافی است. این تغییر به منظور تطبیق بهتر با تظاهرات ADHD در بزرگسالی انجام شد.

تشخیص همزمان با اختلال طیف اوتیسم (ASD): در DSM-IV، تشخیص همزمان ADHD و اوتیسم مجاز نبود. DSM-5 این مانع را برداشت و اکنون تشخیص همزمان این دو اختلال در صورت وجود علائم هر دو، مجاز است.

وضوح‌بخشی در مورد شدت اختلال: DSM-5 تأکید بیشتری بر تعیین سطح شدت اختلال دارد (خفیف، متوسط، شدید) تا راهنمای بهتری برای درمان و پیش‌آگهی ارائه دهد.

اضافه شدن نمونه‌های توصیفی: برای کمک به تشخیص در گروه‌های سنی مختلف، نمونه‌های توصیفی بیشتری برای هر ملاک اضافه شد.

وضعیت زیرگونه‌ها (تیپ‌های ارائه) در DSM-5: حذف نشده‌اند، بلکه بازنگری شده‌اند. درواقع زیرگونه بی‌توجهی حذف نشده است. بلکه اصطلاح "زیرگونه" (Subtype) به «تیپ ارائه» (Presentation) تغییر یافت. این تغییر زبانی به این دلیل بود که تحقیقات نشان داد تیپ‌های ADHD در طول زمان ممکن است ثابت نباشند و فرد با افزایش سن ممکن است از یک تیپ به تیپ دیگر تغییر کند (مثلاً از تیپ ترکیبی در کودکی به تیپ عمدتاً بی‌توجه در نوجوانی). لذا تغییر ذکر شده در گزینه 1 صحیح نیست و پاسخ تست همین گزینه می باشد.