پاسخ

.

.

.

گزینه 4 صحیح است. خطای حسی(خطای ادراکی) (illusion) : ادراک نادرست از محرک خارجی. زمانی رخ می‌دهد که فرد اطلاعات حسی واقعی را به نادرستی تفسیر می‌کند.

«خطای ادراکی» معادل دقیق و صحیح واژه Illusion است. مهم ترین وجه تمایز خطاهای ادراکی با توهمات در اینجاست که در خطاهای ادراکی ما با سوءتعبیر محرک های بیرونی واقعی مواجهیم. در اینجا محرک بیرونی وجود دارد اما توانایی های شناختی مغز ما از درک صحیح آن عاجز است. مثال: فردی پارچه آویزان روی یک چوب‌لباسی را در اتاق کم‌نور می‌بیند. مغز او این محرک بصری (پارچه و چوب‌لباسی) را با ترس از دزد یا موجودی عجیب (تصویر ذهنی) ترکیب می‌کند و در نهایت آن را به صورت یک "شبح" یا "مهاجم" درک می‌کند.

توهم معادل دقیق و صحیح واژه Hallucination است. «به‌طورکلی، توهم ادراکی است که در غیاب هرگونه واقعیت بیرونی ایجاد می‌شود- به عبارتی، دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود خارجی ندارند.» و نکته همین جاست. در توهم، فرد چیزی را ادراک می کند که در عالم خارج هیچ محرکی برای آن وجود ندارد. شاید این نکته را بتوان مهم ترین مرز بین خطاهای ادراکی و توهمات دانست. توهمات ساخته مغز یا ذهن ماست و جز فرد متوهم، هیچ کسی قادر به دیدن یا شنیدن آن نیست.

هذیان یا Delusion نیز، عقیده کاذبی است که فرد مبتلا علی رغم وجود شواهد و دلایل آشکار، قویاً به آن اصرار می ورزد. باورها در هذیان همان‌قدر که نادرستند بر آنها پافشاری می شود. تفاوت اصلی بین هذیان و توهم این است که هذیان یک باور ثابت اما نادرست است که اغلب خیالی و ناشی از فریب است، در حالی که توهم یک ادراک معیوب در غیاب هرگونه محرک خارجی است.